rubil,
geceyi sen dolduruyorsun
gündüzleri yokluğa karışıyorsun
biz geceleri şarabı sigaraya karıştırıp
sokaklara iniyoruz...
geceleri köpeklerin ve yalnızların adımları
öyle karışır ki birbirine
kim aslında yalnızlığında ulur bilemezsin
seninle biz ne geceler gördük bilirsin
sessizliğimiz öyle coşkulu olurdu hatırla
ter ve tutku unutulmuş odalardan
bizim sokaklarımıza doğru sızardı
rubil sen
şimdi kayboluşun gizemli hallerine bürünmüş duruyorsun
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder