33...

bir otuzüçlüğün bağrından çıkan ses

sen olmadan akan nehir gibi şimdi

dönüp duruyor, dönüp duruyor

bana gitmelerini hatırlatarak

akıyor gecenin karanlığına doğru.

kara ve sessiz bir gece de geçiyorum içinden
 

gitmek, bilmeden gitmek

kara bir plağın bağrından akıp duruyorum

yanlızlık zamanı...

adamı darmadağın eden öfke ile

geceyi seke seke sokaklara 

dağıtıyorum...

kasıklarımda durup durmakta olan

erkekliğin ölümünü

küfürlere ekleyerek

soysuz bir yanlızlığı

sana adıyorum...

sen uğursuz bir yokluksun...

kül...

sen sabahları gel

ben uyanıp sigaramı yaktığımda

kasım...

sen bir iç kanamasın bende

ciğerlerime kan dolarken

sigarayı hırsla çekiyorum içime...

kanıyorum oysa, sen farkında değilsin..

bir sızıyla yaşıyorum, adını koyamadan...

kasım diyorum

yapraklar falan dökülüyor gibi

içimde kırık dökük bir sızı büyüyor

kanıyorum aslında....

hiçbir doktor raporunda yer almayacak bir iç kanama halinde şimdi...

uyku....

iyi geceler 

gece yarılarında hatırladığım kadın

kaybolmuş zamanların gecelerinde 

kokusunu içime çektiğim kadınım

bir yatağa sığdırılmış geceler bitti...

iyi geceler...

yıldızlar falan, kışlar falan

yarım bırakılmış şarap kadehleri

bitirilmemiş sevişmelerin esrarı

arzusu, tutkusu, sevinci

iyi geceler...

şimdi herkes kendi uykusunun sahibi

ayrı yatakların,ayrı odaların....

yine de iyi geceler sana....

çözülme...

gecenin yorgun elleri saçlarını tarıyor
karanlık şarkılar geliyor ardı ardına
uyku kentin yabanıl sokaklarında bir evsiz 
bütün kapılar kilit üstüne kilitle kapatılmış
sen bitimsiz bir acıyla kanayan o derin yaranı yalamaktasın şimdi...

derenin sesi...

‎....

sana akan sularda yıkanmış taşlar getireceğim kızım
derelerin kıyılarında dizili olanlardan...
beş taş öğreneceğiz seninle
sen gözlerini yumunca saklanmış olacaksın
bütün duvarları kırmızıya boyayacağız durmadan
ben baba olmayı senden öğreneceğim
öğrenemediysem de yokluğunu
varlığını taşıyacağım daima kalbimde...

ruhun çölü

ölü atlar mezarlığında kayıp bir süvari duruyor.
ardında bıraktığı savaşların ölü atlarına mezarlar kazıyor,
süvari kaybettiği atlara ağlıyor, 
o doru atlara, o siyah atlara, o yeleli atlara...
bu mezarlıktan başka gidecek yeri olmayan süvari
o atlardan başka dostu olmayan süvari
savaşların öldürmediği bedenini taşıyor şimdi...

insidon....

"dağınıktı saçlarım, kestim, yudum yıkadım
dağınıktı aklım, unutulmuş kuytularda uyuyordum..."


insidon....


ruhun kara sesiyle uyandığım geceler
sabahların ıssızlığında sigaranın yanarken çıkardığı ses
yabanıl bir öfkenin parlattığı gözler
sensin insidon


dağınıktı hayatım, bir cinnette yıkadım, yatırdım bir musalla taşına
yunmuş ve yıkanmış olandan geriye ne kaldı
boşlukta bir acı kaldı...

,,,

korkma, gelmeyeceğim
sana getirecek sevincim yok benim

kapan ve av

kendi hayatımın avı ve avcısıyım...