otuzdokuz

kızımın can suyu verdiği çiçeklerden
ayrık otlarından
bahçedeki salıncaktan
bir şiir devşireceğim

sevgilinin yurdundan sürülmüş olan
bir kadının bahçesinde ayrık otu olan
bir şiir devşireceğim

insan kendi ömrüne sürgün
bir insan neyle yaşar bunu düşüneceğim
bir şiir devşireceğim otuz dokuz yılın ardından

masal...

köpekler uluyor uzak sokaklarda,
köpekler unutulmuş kuytularda uyuyor sonra
sen bitmiş bir masalı hatırlıyorsun sadece....

eksik...

beni de götür yanında, başka bir şey istemem...
cebimde yarım paket sigaram var
çantamda, yarım okunmuş bir kitap
dünden kalma bir gazete
aklımda hiçbir plan yok, bilmelisin
ister güney, ister kuzey
ya da gece yarısı sokaklarda kalmak
fark etmez...
sigarayı bitiririz birlikte
sonra
bilmiyorum...
beni de götür yanında, başka bir şey istemem...

Bugünün şarkısı;

martılar süzülüyor denizin üstünden
denizin üzerinden güneş süzülüyor
yalnızlık süzülüyor kıyısından denizin
bir taş sekiyor sonra, seke seke gidiyor
bir yük, senden süzülüp gidiyor ardından
geriye bir hafiflik, bir iyimserlik kalıyor.

ses

bir sözcük getir bana
bir cümle getir
bir anlam oluşturalım
doğursun bizi gecenin yarısında sessizlik

ben değilim aslında seni seven
ben sözcüklere hakim değilim sadece...

çorlu, şubat, pinokyo

Rubile dönüş.

Herkesin bir aşkı var,

Benim aşkım sensin.

Sana geldim,

Geceleri aşabilmek için kalbimi susturduğum zamanlardan

Günleri geçebilmek için gözlerimi kapatıp, seni hayal ettiğim zamanlardan.

Senden beklediğimi sanma aşkı,

Ben kendi ellerimle kurarım her şeyi.

Ben usanmadan bunu yaparım bilirsin!

Kendi totemini seçecek kadar kendime düşkünüm.

Severim kendi acımı, özlemimi, düşümü.

Sen bunları bilmeden;

Öyle öfkeli, öyle içkin bir evren yarattın ki bana

Şimdi bana sorma, neyin var diye…

Nereden başlayacağımı bilmiyorum inan ki,

Dünya uzun bir hikâye, toz ve gaz bulutundan geliyor.

Kaos her şeye içkin.

Ben o kaosun çocuğuyum biraz, kim değil ki aslında!

Rubil,

Sesler ve rüzgar dolduruyor şuan gri gökyüzünü

Sen salınıp duruyorsun sessizce

Ben bunun ne içinde duruyorum, ne dışında…

Uykusundan uyanan bir kız çocuğu var her sabah.

Sesiyle, yeniden kalbim hareket kazanıyor.

Her sabah yeni bir neden sunuyor bana, yaşamak hakkında

Bunu bilmiyor aslında.

Mine vardı, anlattım sana.

Acaba durmakta mıdır o cengin ortasında

O durabiliyorsa

Kaosun sürdüğünü söyleyebilirim sana.

Sürmektedir gün, yeniden üretmek için hayatı

Ben çekilebilirim bir kenara

Çekilebilirim haritasız bir deniz fenerine

Durmadan anlamsız ışıklar çakarım denize geceleri

Gemisiz bir deniz kıyısında dilsiz işaretler çakarım evrene.

Tuhaf zamanlar hakkında okuyorum, rubil…

Her şeyin en olağan göründüğü zamanların,

Her şeyin olağan akışında göründüğü şeylerin,

Kaosun kapısında durduğumuz anı işaretlediğini biliyorum.

Fırtınası hiç bitmeyen bir deniz bu!

Benim varlığım öyle küçük, öyle zayıf ki.

Hayatta geçtiğim bütün yolları işaretlesem harita da,

İşaretlesem seninle karşılaştığımız boylamı,

Sonra geri dönmek istesem aynı yollardan,

Bir bir tarih olduğunu görürüm, dönüşün imkanı bitmiştir.

Dönmek seni özlemekten değil

Ben seni özleyemeyecek kadar yakınındayken yitirdim

Kendimi yitirdim…

                          

Rubil,

Sen evrende dolaşan bir gemideydin

Ben kıyısız bir denizde deniz feneri

Olmayacak biliyorum,

Haritası yok yolculuğunun

Kaos içinde her şey.

Her şey toz ve gaz bulutu içindedir.

28 şubat….tekirdağ

bahçe...

arka bahçede büyüyor ayrılık
sabırla sakladığı tohumunu koruyarak kıştan
topraktan çıkıyor geceleri
sen baktığında görmüyorsun
usulca, sessizce tutunuyor toprağa
çapalamayı unuttuğun en dip köşede.

müren....

küçük bir parça sen kopartıyorsun etimden,
küçük bir parça ben kopartıyorum etinden,
karanlıkta beslenen derin suların müren balığı

okşayarak kanatıyoruz birbirimizi
öpüşerek giriyoruz karanlığa
cinayet sevişmenin ardından geliyor.

pencereden görünen gün

ağacın dallarına,
ağacın gövdesine,
işleyen kış güneşi
gelip karşı duvarda ağaç çiziyor
ağaç soyunmuş kışa
güneş çıplaklığını kışkırtıyor dalların
ağaç ve güneş
sarmaş dolaş, aşk ile meşk halinde duvarda gölge oyunu oynuyorlar...