bir sanrı olarak şubat...

eksik günlerin, soğuk günlerin
kedilerin sessizce uyuduğu
çocukların oyun bahçeleri düşlediği 
salıncaklar ve kaydırakların çocuksuz kaldığı günlerin
elbette bir sızısı vardır

yaz yorgunu masalarında açılmamış servislerin
kumsallara vuran kaybolmuş deniz gözlüklerinin
elbette bir beklediği vardır

çiçeklerin solgun düştüğü
çiçekçi çırağının baharı düşlediği
kırların ve ağaçların kar altında beklediği günlerin
elbette bir umduğu vardır.

kayboluşların bir umudu vardır
gideni düşündüğün zamanların bir anlamı
geçer gider eksik günleriyle şubat
o uzun sokakta yeniden kedileri görürsün
kar geri çekilirken 
çocuklar ve salıncaklar savrulur çığlık çığlığa
rüzgara karışmış saçlarıyla...

....