hiçlik....


‎"ben seni uzun bir yolda yürürken görmedim ki hiç" e. cansever



acı çeken hayvan sesiydi dünyayı dolduran

kelimeler cinayetlerin suretini çiziyordu defterime
yalanla yıkanmış ellerin vardı her şeye uzanırdı
ben seni gördüm o yolculukta
karaydı, karaydın, karasın, koyu zifiri bir karanlıksın
yol senin her adımında kapanıyordu
ve
hiç bir yere çıkılmıyordu senden başka....

totemler çağından bir figürdü bedenin
açlıktan gözü dönmüş müritlerin vardı
koparıyorlardı hiç durmadan göğüslerini, kollarını, dudaklarını...
bir yağma pazarında gece yarısı açılan tezgahta duruyordu sonra senden kalanlar
ben seni orada gördüm soluk bir ışık vardı sadece sesinde.

"biz yalandan tanrılar, sabun köpüğünden erotizm yaparken..."s.gümüş

senin tanrın ve bedenin aynı şeydi, acıyan bir şeydi, çürüyen bir şeydi
tarihin ve insanın yağmaladığı ne varsa sendeydi
terk edilmiş altın kasabalarının deli yalnızlığı vardı gözlerinde
eşelenmiş, içi oyulmuş, alt üstü edilmiş, damarlarından kanı çekilmiş
seni orada da gördüm.... ölüme benziyordun....