depresif

gece söylenen bir sözcük çağırıyor bizi
soyun bana
soyun.
ölüm kadar yalnızlaştığım geceler bitsin....

ölüm ve kan ayinleriyle tapınan kalabalıklar dolu sokaklar
ben hiçbir arzu duymadan ölebilirim oysa
ölüme ve kana bunca tapınan kalabalıklar arasında

geceleri sözcüklerden seni kuruyorum ben
işim gücüm budur

soyun ve yaralarını göreyim
soyun bedeninde dolaşan kara öfkeyi göreyim
soyun kendimi göreyim...